Plan na rok 2011

Z dużym opóźnieniem, ale za to z sercem pełnym wiary i optymizmu przystępuję do zapisania noworocznych postanowień. Sprawa została przeze mnie poważnie przemyślana, co więcej, za rok mam zamiar uczciwie się rozliczyć i ponieść ewentualne konsekwencje. Ale do rzeczy.
Uświadomiłam sobie niedawno, że czytam mniej. Więcej niż przeciętny człowiek, to pewne, ale mniej niż zwykłam do tej pory. Dlatego solennie obiecuję, że do końca roku przeczytam 60 książek i każdą z nich opiszę na blogu, czego zdecydowanie zabrakło w roku poprzednim. Obiecywałam sobie, że o każdej przeczytanej książce coś napiszę, później zapominałam, później mi się nie chciało, a jeszcze później czytałam coś innego, więc nie było sensu wracać do starszych lektur. Koniec z lenistwem, wiwat spisane refleksje! Na tę radosną okoliczność stworzyłam nawet specjalną PÓŁKĘ na portalu Lubimy Czytać, aby dokładnie kontrolować lektury w 2011 roku. Bardzo sprytnie, w czasie wolnym tuż po Sylwestrze, przeczytałam szybko dwie książki na dobry początek, coby półka nie świeciła pustkami.
Sprawa druga, uświadomiona całkiem niedawno - w ostatnich latach, poza tym, co musiałam przeczytać z związku z pracą, nie sięgałam po literaturę głównonurtową. Ba! Test na Facebooku wykazał, że spośród 100 książek uznanych przez BBC za absolutnie najważniejsze (no dobra, z wieloma tytułami mogłabym polemizować, ale nie o to chodzi, więc odpuszczam) przeczytałam jedynie 31. Tak więc drugie postanowienie, zawierające się w pierwszym i szlachetnie je uzupełniające brzmi: w szczęśliwej 60-tce mych przyszłych lektur, musi znaleźć się co najmniej 10 pozycji uznanych za klasyki. W ramach inspiracji analizuję sobie LISTĘ klasyki literatury popularnej, która jakiś czas temu stanowiła temat wyzwania czytelniczego, w którym nie wzięłam udziału ze względu na wrodzone lenistwo i mnóstwo innych pilnych spraw na głowie.
Tak więc trzymajcie za mnie kciuki! Możecie też z wypiekami na twarzy śledzić moje postępy, bo będzie to podróż wybitnie emocjonująca, zwłaszcza, jak wyjdzie na jaw, że nigdy w życiu nie czytałam Diuny, żadnej książki Jane Austen czy Moby Dicka.
Pozdrawiam noworocznie!